De komende weken zal u op katholiekutrecht.nl alle preken van de acht amateursprekers van de Preek van de Leek kunnen lezen. Deze preken zijn geïnspireerd in een tekst van de apostel Paulus. Deze week de preek van: Mike Kortekaas.

Paulus  –  1  Korinthe  – 9  –  vers 24 tot en met 27

De brief van de apostel Paulus aan de Korinthiërs is geadresseerd aan de Gemeente van God en geloven in Jezus Christus en dus niet aan alle inwoners van deze havenstad. In de eerste hoofdstukken wijst Paulus de gemeente op de problemen die er zijn, zoals verdeeldheid de een is voor Apollos een ander voor Paulus en een derde voor Kefas en hij wijst de gemeente op de misstanden en zonden die er op allerlei gebied zijn. De gemeente van Jezus hoort een voorbeeld voor de wereld te zijn om mensen tot jaloersheid te wekken. Hoe vaak is het niet dat mensen zonder geloof zien en zeggen moet je die zien die geloofd  in God maar zijn/haar handelswijze is alleen om er zelf beter van te worden. We moeten mensen niet op fouten wijzen, maar ze moeten uit onze manier van leven kunnen zien dat we uit liefde tot God en de naaste handelen. En dan in hoofdstuk 9 vers 24 t/m 27 geeft Paulus aan hoe te handelen om in dit  leven en daarna zalig te leven en te sterven en hij vergelijkt dit met een wedstrijd waar een prijs is te winnen: Bij een wedstrijd zijn er allerlei mensen aanwezig toeschouwers, journalisten, trainers, wedstrijdleiding en spelers. Toeschouwers kunnen commentaar leveren toejuichen etc. maar  ze nemen geen deel aan de wedstrijd. Zo zijn er in de kerk ook mensen die trouw de diensten bezoeken hun zegje doen bij gemeenteavonden en kerkelijk meeleven echter ze hebben geen deel aan de gemeenschap met God en het is alleen buitenkant komt er tegenslag, verdriet etc. dan komen ze in opstand en laten het geloof varen, ze vertrouwen niet op God maar op zichzelf. Alleen de spelers nemen deel aan de wedstrijd en kunnen winnen en wie winnen er: De speler die wil winnen moet trainen, dingen laten genoeg slapen en de tijd voor de wedstrijd zich dingen ontzeggen zodat hij/zij fysiek sterk aan de wedstrijd begint in  topconditie zo is het ook in het leven van gelovige we kunnen niet overal aan meedoen, we moeten keuzes maken we moeten oog gericht houden op de kroon die ons belooft is.

Alles wat ons tegenhoudt of belemmert om de prijs te winnen moeten we afstand van doen. De atleten strijden voor een vergankelijke prijs. Wij voor een onvergankelijke, eeuwige prijs. In de brief aan de Hebreeën noemt de apostel een wolk van getuigen, zoals Abraham, Jacob, Mozes, David en zovele anderen die door het geloof hun vaderland hebben verlaten, honger geleden, ziekte doorstaan alles door het geloof om de eeuwige roem te verkrijgen.

In ons leven kunnen we te maken hebben met verdriet dierbaren kunnen ons door de dood ontvallen en we weten niet wat Gods bedoeling is met deze weg, we kunnen in opstand komen en zeggen waarom moet ons dit overkomen is er dan geen Almachtige God, maar God geeft ons beproevingen niet om ons te straffen maar uit liefde om ons dichter bij hem te brengen. Alles wat ons afhoud van de prijs betekent dat we de  kroon niet krijgen, al ons leed, verdriet en tegenslag moeten we in vertrouwen in de hand van de God leggen die ons met liefde omringt. In de bijbel staat alles wat ons aan tegenspoed overkomt daar weten we de reden niet van maar achteraf zullen we het begrijpen. Wij zijn zo hoogmoedig en denken dat we alles wel zelf kunnen en als het ons voor de wind gaat dan zeggen we al snel kijk wat ik gedaan, bereikt heb en hebben God niet nodig. Als we tegenslag ondervinden verdriet armoe dan worden we opstandig en geven God de schuld van onze problemen en als hulp uitblijft komen we in opstand tegen God en zeggen waar is God? Wij kunnen zo moeilijk van genade leven, willen het zo graag zelf doen onderweg door het leven van de loopbaan afdwalen en niet gericht zijn op de kroon de prijs die er voor ons ligt te wachten. Als we aan de wedstrijd meedoen moeten we anderen geen regels opleggen waaraan we  ons zelf niet aan houden.

We moeten niet leven alsof we geen doel hebben ons niet laten verleiden tot de waan van de dag, niet leven alsof er geen God bestaat. Als we God liefhebben en onze zonden door het lijden van Jezus aan het kruis volbracht vergeven zijn dan richten we ons op het einddoel de prijs die voor ons is weggelegd. En als we dan dit leven verlaten en de prijs ontvangen dan zullen we eeuwig bij God in de hemel zijn en daar is geen verdriet daar is geen gebrek geen zonde alleen eeuwige gelukzaligheid en God de eer toebrengen en met ons zal zijn een menigte die niemand kan tellen. Jaag dan de prijs na voor een onvergankelijk leven ik nodig allen uit om deel te nemen aan de wedstrijd voor-door- het leven. Je zult er geen spijt van hebben onze God is een liefhebbend God en wie het doel in het oog houd zal overwinnen en de onvergankelijke prijs ontvangen en eeuwige vreugde ontvangen. Wie is de volgende deelnemer? Maranatha Jezus komt!!!!!

Wim Rozendaal: Gepensioneerd, maar druk met tuinieren en lezen. Ruim 40 jaar als accountant gewerkt in diverse functies.

Met dank aan de Preek van de Leek werkgroep

De prekers vanaf links: Fried Spelier, Wim Rozendaal, Leontine van Vliet, Jan de Vries, Eberhard Licht, Tineke Koenders en Len Borgdorff (Foto: Nico Plasmeijer).

De komende weken zal u op katholiekutrecht.nl alle preken van de acht amateursprekers van de Preek van de Leek kunnen lezen. Deze preken zijn geïnspireerd in een tekst van de apostel Paulus. Deze week de preek van: Mike Kortekaas.

Paulus  –  1  Korinthe  – 9  –  vers 24 tot en met 27

Analyse en synthese
Rode draad  Wedstrijd en de inzet die je levert om kampioen te worden is als metafoor bruikbaar voor een reflecterend leven gericht op het niet Aardse. Ambitie Voor het halen van doelstellingen is maximale inzet een noodzakelijke voorwaarde; lever die inzet afgemeten naar een Aards doel (de loopbaan) én naar een Bovenaards doel. Urgentie Groei uit tot all-round mens; stop niet als je kampioen bent op een aards – werelds niveau, reflecteer op wat geestelijk kan worden bereikt. Zelfbeheersing Als ik niet zelf –in dit licht– een gedreven inzet lever dan haal ik het geestelijk doel niet en zal op beide niveaus niet worden aangezien als all-round. Dus belangrijk is ‘walk the talk’. Leg jezelf (een) discipline op Omarming Je bent als mens in de gelegenheid gesteld; als mens in staat op je hoogste maat van ontwikkeling te reflecteren, na te denken over wat het meest gewetensvol past om jezelf en anderen van dienst te zijn. Sta van tijd tot stil bij dit vermogen dat ons is gegund; handel daar –met vallen & opstaan– naar.

Preek – opzet
24 – Op de atletiekbaan lopen deelnemers in een wedstrijd, de koninginnesprint van 200 meter, een hordenloop, buiten het stadion een marathon of zwemmen 163 kilometer voor het goede doel. Als we zelf meedoen, dan doen we dat om te winnen! Hoe ver kan het gaan om de  hoofdprijs in de wacht te slepen? Bij ons lijkt wel; het doel heiligt alle middelen!
Als toeschouwer worden we geboeid door de inzet, het alles geven, de prestatie, de honderdsten van secondes sneller zijn, het allerlaatste wereldrecord. De wedstrijd zelf kunnen we ervaren als het even stilstaan van de tijd. En zoals voor de atleet, juist dat maakt de wedstrijd tot een monument van ontspanning. Het krachten meten bevrijdt onze drukke geest voor een moment van zijn beslommeringen.
Één is de winnaar van de wedstrijd, de overwinnaar van zijn of haar medestrijders.  Één wordt bejubeld door het publiek, dat in vervoering is geraakt door wat de zintuigen hebben waargenomen,  Wij krijgen naast de glorie ook de ontgoocheling, teleurstelling en soms het chagrijn mee van hen die het op een spaak- of schaatslengte verschil na, net niet hebben gemaakt. Maakt dat hen tot een mindere deelnemer?
Herkennen we dat een wedstrijd oorspronkelijk en in wezen een spel is? Dat het eervol is te mogen spelen, dat het samen met anderen, met medemensen naar een wedstrijd kijken een unieke gebeurtenis is? En dat winnen onderdeel is van de twee keer drie-kwartier in plaats van het enige resultaat dat telt?

25 – Het hardloopparcours in Paulus tijd komt in grote lijnen overeen met de wedstrijdbanen van 2018 en daarmee is de vergelijking die Paulus maakt ook in onze tijd goed verstaanbaar.
Voor de atleet begint alles met je in te schrijven, je voor te bereiden, je kwalificeert je,  je oefent, je zondert je af om je 100% te concentreren op wat komen gaat, je trekt je geest naar binnen om niet afgeleid te worden, of zoals een olympiër schetst: “als topsporter ben je in jezelf gekeerd met extreme doelstellingen.“
Dan is het moment daar; je groet je medestrijders op de renbaan, je groet het publiek, neemt je startpositie in, je luistert, binnen en buiten wordt het stil, een met kracht geladen stilte valt over jouw parcours, over je toeschouwers, over jezelf… Daar is het startschot, en alles komt -zoals het was bedoeld- versneld in beweging. Jouw beweging.
De krachten zijn ontketend, wie zich de overwinnaar mag gaan noemen heb jij, nu onder je gelijken, niet meer in de hand, In het oude Rome wist men dat is in de hand van de Goden,  De gouden tijden zijn in de hand van God, het Goddelijke, onze Schepper.
En de atleet komt in de strijd van luttele seconden zichzelf tegen… Het is na iedere verloren race vallen en weer opstaan. Onze atleet geeft het niet op, nee; hij of zij geeft het nooit op!

26 – Wij zagen onlangs een Olympisch kampioen 11 stedenkruisjes halen om nadien te kunnen zeggen, ‘het is volbracht’. En we beleefden het massaal mee. Hoe hebben wij ons kunnen verplaatsen in wat hij in zijn titanenstrijd meemaakte uur na uur? Wij waren er met onze aandacht bij, hebben het zien voltrekken aan ons geestesoog, we zagen het gebeuren.
We raakten geroerd. Zulke haast bovenmenselijke inspanning, deze uitputting die tot de bodem van een bestaan gaat, waarderen we met het bijeenbrengen van bijna 5 miljoen euro’s voor het goede doel. Het bindt, spreken we elkaar toe, de samenleving bijeen, we voelen ons daarmee verbonden! Een samenleving heeft zijn helden nodig!
En kort daarna gaan we over tot de orde van de dag. Zou dat in de dagen van Paulus onder de Corinthiërs anders geweest zijn ? Hoeveel voorbeeld zijn de kampioenen van de wereld in ons dagelijks leven? Atleten willen de beste worden van alle atleten. Het is de kroon op hun vakmanschap, door iedereen herkend te worden als allround atleet. Wat is het vakmanschap dat voor ieder van ons mensen is weggelegd? Waar kunnen wij ons als mens het best in bekwamen? Wat is de kroon op ons vakmanschap als mens?
Wanneer worden wij door onze medemens herkend als een allround mens?
Paulus in zijn brief vergelijkt de opgave voor een atleet met de opgave waar ieder mens voor staat, die op deze aarde geboren wordt. Doe je uiterste best om je als mens te bekwamen in de sportieve opgave om allround mens te zijn en daarin tot het uiterste te bekwamen.
Welke voorbereidingen moeten wij treffen om die wedstrijd te spelen, dat kampioenschap te behalen? Als je het doel niet herkend, dan kom je er ook niet voor in actie. Herkennen en erkennen wij een hoger doel in ons leven? Kunnen wij in deze tijd van digitale overvloed nog stil staan bij een hoger doel dat in ons besloten ligt maar niet zo zichtbaar is als een werelds record? Gunnen wij onszelf tijd om stil te staan en in verwondering ons mens zijn te aanschouwen? Wat ondernemen we met aandacht om daarin steeds krachtiger te worden?

27 – Paulus zegt; ik bedwing mijn lichaam. In de Engelse vertaling ‘ik matig me in alles’ om niet afgeleid te worden van mijn persoonlijk doel om de hoogste, onvergankelijke prijs, mij als mens niet te laten ontgaan. “Deze inspanning, waartoe ik anderen aanspoor, moet ik zelf praktiseren, wil ik dienstbaar en een geloofwaardig voorbeeld zijn”. in 2018; ‘Walk the Talk.’
En de mens komt in die strijd van alle dag en alle jaren zichzelf tegen. Het is in ons leven vaak vallen en weer opstaan. Geven wij als de atleet uit Corinthië ons streven en zoeken nooit op?
Die niet vergankelijke prijs waarover Paulus spreekt. Het kampioenschap van ‘mens-zijn’ is voor ieder van ons weggelegd! Geef dit nooit op! wat er onderweg ook gebeurt! Daarin is Jezus de wonderbare weldoener en raadsman van Nazareth ons voorgegaan. Dat heeft hij ons als voorbeeld voorgeleefd.  Het resultaat is –zo u luisteraar wil- in de hand van de goden. Het wordt ons rijkelijk gegund door de hand van God, het Goddelijke – onze Schepper. Het vallen en opstaan dat daarbij hoort is ons aardse kampioenen eveneens gegund!
Herinner u dan –wanneer u de komende tijd een wedstrijd ziet, of aan een wedstrijd deelneemt, waarin de aanstaande kampioen met alle inzet het hoogst haalbare in deze wereld tracht te bereiken– welke onvergankelijke kampioen in stilte in uw zelf leeft.

Mike Kortekaas: Een hele bioloog (doctoraal), een halve filosoof (propedeuse). Gewerkt voor de overheid en in de financiële dienstverlening. Speciaal: hij schrijft sonnetten.
(vanwege een plotselinge ziektecrisis in zijn familie heeft hij zijn preek niet live kunnen houden).

Met dank aan de Preek van de Leek werkgroep

De prekers vanaf links: Fried Spelier, Wim Rozendaal, Leontine van Vliet, Jan de Vries, Eberhard Licht, Tineke Koenders en Len Borgdorff (Foto: Nico Plasmeijer).